Wielki atlas roślin Polski
OKRYTONASIENNE / BUKOWCE / ORZECHOWATE / Orzech
Orzech japoński
(Juglans ailantifolia L.)
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje naturalnie w Japonii (wyspy: Hokkaido, Honsiu, Kiusiu, Sikoku) i na rosyjskiej wyspie Sachalin. Jest uprawiany w Japonii, w Kandadzie i USA, oraz coraz częściej w Polsce.
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
Pokrój
Korona jest szeroka i często przerzedzona. Dorasta do 24 m wysokości.
Kora, pędy
Kora ma szarą barwę. Jest szorstka i płytko bruzdowana. Młode pędy są gęsto pokryte lepkim, krótkim, białym kutnerem. Blizny liściowe są duże i jasne oraz mają kształt koniczyny.
Liście
Liście są ogromne. Osiągają nawet do 1 m długości. Są złożone z 9?21 listków. Listki są podłużne, jasne i błyszczące. Z wierzchu są lekko owłosione, natomiast od spodu bardzo gęsto. Ogonek liściowy jest pokryty lepkim, ciemnoczerwonym kutnerem.
Kwiaty
Kwiaty zebrane są w kwiatostany zwane kotkami. Kwiatostany żeńskie wyprostowane i składają się z 12-20 kwiatów. Kwiaty posiadają czerwone piórka o długości około 1 cm.
Okres kwitnienia: kwiecień - maj.
Owoce
Owocami są pestkowce, zebrane na długich szypułkach. Łupina jest zaostrzona z jednej strony.
Korzeń
System korzeniowy głęboki i rozłożysty, z bardzo grubymi korzeniami głównymi i dużą ilością cienkich korzeni rozrastających się płytko pod powierzchnią ziemi.
Siedlisko
Należy do gatunków światłolubnych.
UWAGI: Inne nazwy: orzech ajlantolistny. W Polsce można go znaleźć w ogrodach botanicznych, coraz częściej uprawiany.