Wielki atlas roślin Polski
OKRYTONASIENNE / BUKOWCE / ORZECHOWATE / SKRZYDŁOORZECH
Skrzydłoorzech kaukaski
(Pterocarya fraxinifolia Lamb.)
Inne nazwy: skrzydłorzech jesionolistny.
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje na Zakaukaziu w Armenii, Azerbejdżanie, Gruzji, Rosji oraz w północnej Turcji i Iranie. Został sprowadzony do uprawy w Europie w 1782. W Polsce sadzony jest w parkach i ogrodach.
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
Pokrój
Drzewo dorastające do 35 m wysokości. Zwykle jest wielopniowe, a starsze osobniki najczęściej otoczone są odroślami korzeniowym.
Kora, pędy
Kora ma barwę szarobrązową. Na starszych pędach jest spękana. Młode pędy nieznacznie owłosione i nagie z licznymi przetchlinkami. Pędy grube, lekko zbieżyste o różnej długości międzywęźli. Pąki liściowe bezłuskie, na długich trzonkach okryte rudym filcem (zredukowane listki). Pąki kwiatowe towarzyszą pąkom liściowym oraz występują na osobnych trzonkach, wąskojajowate. Blizna liściowa tarczowata, siodlasto wgłębiona. Ślady po wiązkach przewodzących w trzech kolistych grupach.
Liście
Liście nieparzystopierzaste o długości do 45 cm składające się z 11-27 listków, listki długości 5-11 cm i szerokości 2-4 cm. Górna strona liści ciemnozielona i błyszcząca, dolna matowozielona z kępami białych włosków pod nerwem głównym. Listki o brzegu rzadko piłkowanym. Listki środkowej pary są największe. Jesienią przebarwiają się na żółto.
Kwiaty
Rozdzielnopłciowe, zebrane w kotki o długości do 50 cm. Żeńskie kotki dłuższe od męskich.
Okres kwitnienia: kwiecień - maj.
Owoce
Orzeszki z dwoma skrzydełkami osiągają o około 1 cm długości. Owocostany zwisające długości do 40 cm.
Siedlisko
W naturze rośnie na glebach aluwialnych wzdłuż rzek, nigdy powyżej 400-500 m n.p.m. Znosi długotrwałe zalewy. Wysadzany w parkach i ogrodach ze względu na malowniczy pokrój i oryginalne wisiorowate owocostany.