Wielki atlas roślin Polski
OKRYTONASIENNE / MAGNOLIOWCE / MAGNOLIOWATE / TULIPANOWIEC
Tulipanowiec amerykański
(Liriodendron tulipifera L.)
Rozmieszczenie geograficzne
Ojczyzną tulipanowca są wschodnie i południowo-wschodnie części Ameryki Północnej. Jest on już od ponad 300 lat sadzony również w Europie jako drzewo parkowe i ozdobne.
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
Pokrój
U młodych okazów korona jest wąska i stożkowata, u dorosłych bardzo wyniosła, jednak niezbyt szeroka, w stanie bezlistnym bardzo rzadka, a po rozwinięciu się liści bardzo gęsta i zwarta, dająca głęboki cień. Dorasta nawet do 60 m, w Polsce tylko około 25-35 m. Pień gruby i prosty, prawie zawsze pojedynczy. Średnica: do 3 m. Konary grube i niezbyt długie, w dolnej części korony często prawie poziome, wyżej ukośnie wzniesione.
Kora, pędy
Kora jest szara lub brunatna, lekko spękana. Pędy nieowłosione, z dobrze widocznymi bliznami liściowymi, błyszcząco czerwonobrązowe. Pączki do 1 cm długości, owalne, nieco ściśnięte.
Liście
Mają długość 10-15 cm i szerokość 12-20 cm, są wykształcone w sposób wykluczający pomyłkę, w zarysie czworokątne i podzielone na cztery nierównej wielkości klapy, których wzdłużne brzegi przebiegają prawie równolegle do siebie. Liść jest z przodu jakby ucięty albo lekko wycięty. Jego górna powierzchnia jest błyszcząca, żywo zielona, a dolna nieco jaśniejsza i z lekka pokryta woskiem. Jesienią liście przebarwiają się na złotożółto. Ogonki liściowe od 10 do 12 cm długości.
Kwiaty
Obupłciowe i owadopylne. Rosną pojedynczo na końcach gałązek, przy rozkwitaniu początkowo kielichowate, potem szerzej rozwarte. Płatki u nasady żółtozielone, wyżej pomarańczowe, a na szczycie znów żółtozielone. Pręciki grube i mięsiste, mają 3-5 cm długości. Cechuje je jednakowość płatków korony i działek kielicha, które są określane wspólnym mianem listków okwiatu.
Okres kwitnienia: Czerwiec - lipiec.
Korzeń
Korzenie główne grube i mięsiste, głęboko sięgające. Wrażliwe na zbicie gleby i bardzo łamliwe, uszkodzone szybko gniją.
Owoce
Jedno- lub dwunasienne oskrzydlone orzeszki, w liczbie 80-100 na sterczących, szyszkowatych owocostanach, które mają do 10 cm długości. Dojrzewają w październiku lub w listopadzie. Rozpadają się zwykle na drzewach.
Siedlisko
Gatunek występujący w naturze w dolinach rzek, na wilgotnych zboczach górskich.