Wielki atlas roślin Polski
NASIENNE / OKRYTONASIENNE / BOBOWCE / BOBOWATE/ AMORFA
Amorfa krzewiasta
(Amorpha fruticosa L.)
Inne nazwy: amorfa zwyczajna, amorfa drzewiasta, indygowiec zwyczajny.
Rozmieszczenie geograficzne
Pochodzi ze wschodniej części USA, skąd wzdłuż rzek rozprzestrzeniła się na niemal całe Stany Zjednoczone i na południową część Kanady, rozprzestrzenia się również w Europie i w Azji. Do Europy została sprowadzona w XVIII wieku w celach komercyjnych i z czasem naturalizowała się w wielu krajach. W Polsce obecna od 1806 roku, ma status rośliny uprawnej.
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
Pokrój
Wyprostowany, słabo rozgałęziony krzew, wysokości do 6 m.
Kora, pędy
Pędy, zwłaszcza młode, czerwononabiegłe.
Liście
Skrętoległe, długość do 30 cm, nieparzystopierzaste, złożone z 11-25 listków jajowatych lub eliptycznych, całobrzegich.
Kwiaty
O nieprzyjemnym zapachu, drobne, obupłciowe, purpurowofioletowe z żółtymi pylnikami, zebrane w gęste, wyprostowane grona skupione po kilka na końcach pędów.
Okres kwitnienia: czerwiec - sierpień.
Owoce
Jednonasienny, niepękający strąk.
Korzeń
Głęboki, silny system korzeniowy.
Siedlisko
Rośnie wzdłuż rzek i strumieni, na brzegach stawów, jezior, na terenach bagnistych i na naturalnych rozlewiskach rzecznych. Ma małe wymagania glebowe, rośnie dobrze nawet na suchych, piaszczystych i kamienistych terenach. Jest rośliną światłolubną, odporną na silny wiatr i suszę. Mrozoodporna, dobrze znosi zasolenie.