Powrót

 

 

 

 

 

Ciekawostki

W dawnych czasach stosowano go nie tylko w medycynie. W starożytności drewno berberysu było powszechnym materiałem w stolarstwie i tokarstwie. Wyrabiano z niego elementy do mebli, przedmioty ozdobne, a z kory i korzeni otrzymywano złocisty wyciąg do barwienia włókien naturalnych: jedwabiu, lnu i bawełny, z soku owoców otrzymywano czerwony atrament.

W przemyśle cukierniczym używa się berberysu zamiast cytryny, nazywany jest nawet polską cytryną.

 

Wielki atlas roślin Polski

 

NASIENNE / OKRYTONASIENNE / JASKROWCE / BERBERYSOWATE / Berberys /

Berberys pospolity
(Berberis vulgaris L.)

Inne nazwy: berberys zwyczajny, kwaśnica pospolita.

Rozmieszczenie geograficzne

Występuje w stanie dzikim w Europie. W Skandynawii i na Wyspach Brytyjskich gatunek zadomowiony. Dawniej berberys występował pospolicie w stanie naturalnym na całym obszarze Polski. Rósł na miedzach, zboczach, w zaroślach i na brzegach lasów. Odkryto jednak, że jest żywicielem pośrednim rdzy zbożowej i dlatego został praktycznie całkowicie wytrzebiony ze stanu naturalnego.
Gatunek rodzimy.

Pokrój

berberys pospolity

Krzew o wysokości do 3 m z kanciastymi gałązkami i trójdzielnymi cierniami.

 

berberys pospolity

 

Kora, pędy

Gałązki kanciaste z trójdzielnymi cierniami.

 

 

Liście

berberys pospolity berberys pospolity

Delikatnie, kolczasto ząbkowane, odwrotnie jajowate do podłużno-eliptycznych, o długości od 3 do 6 cm, stojące w pęczkach na krótkopędach.

 

 

Kwiaty

 Pachnące, żółte z trzema płatkami korony wykształconymi jak działki kielicha i z sześcioma miodnikami wyglądającymi jak płatki korony, zebrane w zwisające grona o długości do 5 cm.
berberys pospolity Okres kwitnienia:  maj - czerwiec.

 

 

Owoce

Jajowaty, podłużny albo cylindryczny, jest wielonasienną, lśniąco czerwoną jagodą.

 

 

berberys pospolity berberys pospolity

Siedlisko

Miedze, zbocza, zarośla i brzegi lasów. Obecnie często sadzony w miastach jako roślina ozdobna.

 

Roślina lecznicza

Kora i korzenie mają właściwości antybiotyczne, zawierają alkaloidy izochinolinowe, głównie berberynę, berbaminę, palmatynę i magnoflorynę.


Copyright © 2013 Kris1304