Wielki atlas roślin Polski
OKRYTONASIENNE / BUKOWCE / BUKOWATE / Dąb /
Dąb błotny
(Quercus palustris Münchh.)
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje w północno-wschodniej i centralnej części Ameryki Północnej. W Europie spotykany w parkach i ogrodach.
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
Pokrój
Owalny. Dorasta do 20 m wysokości. Korona u młodszych okazów dość smukła, u starszych wąska i lekko sklepiona. Pień w dolnej części prawie zawsze bez gałęzi, dopiero w górnej części rozgałęzia się dość gęsto i regularnie.
Kora, pędy
Kora początkowo gładka, jasnoszara, później ciemniejsza z wyraźnym deseniem smugowym, na starszych drzewach z gładkimi bruzdami.
Liście
Mocno wkrojone, do ćwiartki powierzchni liścia. Cechą odróżniającą, oprócz kształtu, są charakterystyczne kępki włosków u zbiegu głównych nerwów od spodu liścia. Jesienią przebarwiają się na intensywny, czerwony kolor. 8-17 cm długości.
Kwiaty
Pąki duże.
Okres kwitnienia: Czerwiec - lipiec.
Owoce
Żołędzie szeroko półkoliste, do jednej trzeciej zagłębione w niskiej miseczce.
Siedlisko
Rośnie na obszarach nizinnych w obrębie zalewów rzecznych, na glebach wilgotnych i mokrych. W Polsce sadzony jako roślina ozdobna w parkach i kolekcjach.