Wielki atlas roślin Polski
OKRYTONASIENNE / RÓŻOWCE / RÓŻOWATE / Grusza
Grusza polna
(Pyrus pyraster L.)
Inne nazwy: grusza dzika, ulęgałka.
Rozmieszczenie geograficzne
Naturalny zasięg od północno-zachodniej Afryki, przez Europę po Zakaukazie.
Gatunek rodzimy.
Pokrój
![grusza](../obrazy/grusza/grusza_polna.jpg)
Niewysokie drzewo, pień często krzywy, korona szeroka, czasem jednostronna. Tworzy odrosty korzeniowe.
![grusza](../obrazy/grusza/grusza_polna_2.jpg)
Kora, pędy
Pędy dość cienkie.
Liście
Połyskujące, nieco skórzaste, szpiczastojajowate, sztywne, drobno piłkowane, o ogonkach prawie tej długości co blaszka. Ulistnienie skrętoległe. U form dzikich długość blaszki liściowej 2-6 cm. Za młodu liście nieco owłosione, potem nagie.
![grusza](../obrazy/grusza/grusza_polna_3.jpg)
![grusza](../obrazy/grusza/grusza_polna_4.jpg)
Kwiaty
W baldachokształtnych gronach. W pełni kwitnienia zapach może być wręcz odurzający.
Okres kwitnienia: Kwiecień - maj.
Owoce
Drobne (poniżej 3 cm średnicy), kuliste lub słabo gruszkowate, ogonek do 4 cm długości, cienk. Zielone, żółte do brązowych, nigdy nie mają czeronawego rumieńca. Owoce zdatne do jedzenia są dopiero po ulęgnięciu.
Siedlisko
Rośnie często na miedzach, przy polnych drogach oraz na śródpolnych zadrzewieniach.