Wielki atlas roślin Polski
OKRYTONASIENNE / RÓŻOWCE / RÓŻOWATE / Grusza
Grusza polna
(Pyrus pyraster L.)
Inne nazwy: grusza dzika, ulęgałka.
Rozmieszczenie geograficzne
Naturalny zasięg od północno-zachodniej Afryki, przez Europę po Zakaukazie.
Gatunek rodzimy.
Pokrój
Niewysokie drzewo, pień często krzywy, korona szeroka, czasem jednostronna. Tworzy odrosty korzeniowe.
Kora, pędy
Pędy dość cienkie.
Liście
Połyskujące, nieco skórzaste, szpiczastojajowate, sztywne, drobno piłkowane, o ogonkach prawie tej długości co blaszka. Ulistnienie skrętoległe. U form dzikich długość blaszki liściowej 2-6 cm. Za młodu liście nieco owłosione, potem nagie.
Kwiaty
W baldachokształtnych gronach. W pełni kwitnienia zapach może być wręcz odurzający.
Okres kwitnienia: Kwiecień - maj.
Owoce
Drobne (poniżej 3 cm średnicy), kuliste lub słabo gruszkowate, ogonek do 4 cm długości, cienk. Zielone, żółte do brązowych, nigdy nie mają czeronawego rumieńca. Owoce zdatne do jedzenia są dopiero po ulęgnięciu.
Siedlisko
Rośnie często na miedzach, przy polnych drogach oraz na śródpolnych zadrzewieniach.