Powrót

 

 

 

 

 

Ciekawostki

Najstarszy krajowy egzemplarz mierzy 25 metrów i ma 173 lat.

 

Wielki atlas roślin Polski

 

OKRYTONASIENNE / RÓŻOWCE / RÓŻOWATE / JARZĄB / Jarząb

Jarząb brekinia
(Sorbus torminalis L.)

Inne nazwy: jarząb brzęk.

Rozmieszczenie geograficzne

Występuje w Europie, Azji Mniejszej, na Kaukazie i w Afryce Północnej. Najdalej na północy rośnie we wschodniej Danii. Najliczniej rośnie w Europie Południowej i sięga tutaj do wysokości 1200 m n.p.m., zaś najwyżej położone jego stanowiska znajdują się na Kaukazie, gdzie sięga do wysokości 1900 m. W Polsce jest dość rzadki, występuje na rozproszonych stanowiskach, głównie na niżu. W Karpatach znany jest obecnie tylko z dwóch stanowisk.
Gatunek rodzimy.

Pokrój

Drzewo wysokości do 15 - 25 m i 60 - 100 cm pierśnicy, o szerokiej i gęstej koronie i z rozpostartymi konarami. Czasami, gdy rośnie w dużym zwarciu i zacienieniu ma postać krzewu.

Kora, pędy

jarząb brekinia

Młode pędy oliwkowoszare, nieco omszone, potem nagie i oliwkowobrązowe (w zimie). Pąki zielone, błyszczące, nagie, z ciemniejszymi brzegami łusek. Pączki szczytowe większe od bocznych.

 

Liście

jarząb brekinia

Klapowane, pojedyncze, szerokojajowate, długości do 10 cm z 3 - 5 parami nierówno ząbkowanych i zaostrzonych klap. Dolne klapy dłuższe, prawie poziomo odstające, rozwarte pod kątem prostym, przypominają duże liście klonu. U nasady zaokrąglone lub płytko sercowate, na brzegu drobno piłkowane, osadzone na cienkim, długim ogonku. Liście z brzegu ciemnozielone, pod spodem jaśniejsze. Jesienią przebarwiają się na czerwono i brązowo.

 

Kwiaty

Białe, zebrane w podbaldachy. Kwiatostany filcowato owłosione, luźne, średnicy do 12 cm.
jarząb brekinia Okres kwitnienia:  Maj - czerwiec.

Owoce

jarząb brekinia

Owoce elipsoidalne, podłużniejajowate, brązowe i jasno nakrapiane, długości ok. 1,5 cm, na długich szypułkach, zawierające po dwie pestki.

 

Korzeń

Głęboki z korzeniem palowym.

Siedlisko

Rośnie w świetlistych i suchych zaroślach i lasach. Najwyżej położone jego stanowisko w Polsce znajduje się na Białowodzkiej Górze (550 m n.p.m.). Wymaga gleb żyznych i głębokich; dobrze rośnie na glebach wapiennych i gliniastych. Nie rośnie na piaskach, glebach bagiennych i ilastych. Jest odporny na suszę.

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową.

 


Copyright © 2013 Kris1304