Wielki atlas roślin Polski
OKRYTONASIENNE / RÓŻOWCE / RÓŻOWATE / JEŻYNA
Jeżyna popielica
(Rubus caesius L.)
Inne nazwy: jeżyna sinojagodowa.
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje w strefie klimatu umiarkowanego w Euroazji. W Polsce jest pospolity.
Gatunek rodzimy.
Pokrój
Krzew o wysokości 60 do 150 cm. Pędy płonne (roczne), obłe, proste, cienkie, woskowato oszronione, o prostych kolcach, pokryte gruczołkami na trzoneczkach, zielne (sinawe). Dwuletnie, częściowo zdrewniałe u podstawy, rozgałęziają się, kwitną i owocują.
Liście
3- listkowe o listkach eliptycznych, niekiedy klapowanych, brzegiem piłkowanych, czasami wrębnych lub klapowanych. Przylistki wąskolancetowate.
Kwiaty
Białe, tworzące baldachogrona lub grona. Kielich kutnerowato omszony, o wygiętych działkach, płatki korony podługowate, na szczycie wycięte. Na owocu działki są wyciągnięte do góry.
Okres kwitnienia: Maj - wrzesień.
Owoce
Pestkowiec, zrośnięte owocki tworzą nibyowoc, nazywany jeżyną. W przeciwieństwie do maliny odpada z częścią rozrośniętego dna kwiatowego. Podobnie jak pędy owoc jest niebieskawo oszroniony (stąd nazwa gatunkowa - popielica od popielatego koloru owoców), kwaśny.
Siedlisko
Lasy aluwialne, zwłaszcza łęgi wierzbowe, wierzbowo-topolowe i w zbiorowiskach dla nich zastępczych, zarośla i przydroża.