Wielki atlas roślin Polski
OKRYTONASIENNE / MYDLEŃCOWCE / KLONOWATE / Klon
Klon srebrzysty
(Acer saccharinum L.)
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje we wschodniej Ameryce Północnej. Jest częstym gatunkiem drzewa w Stanach Zjednoczonych. Często sadzony w Europie w parkach lub przy drogach.
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
Pokrój
Wysokie i okazałe, często wielopniowe drzewo liściaste o rozszerzającej się ku górze, miotlasto otwartej koronie oraz bardzo długich i prostych, ukośnie wzniesionych konarach. Pień prosty, często wielokrotny o dużej ilości mocno rozwartych pni składowych, pojedynczy średnio gruby i zwykle nisko rozgałęziony, wielokrotny może osiągać bardzo dużą średnicę. Korona rozszerzająca się ku górze, szeroka i miotlasto otwarta. Konary bardzo długie (jedne z najdłuższych ze wszystkich drzew występujących w Polsce), proste, ukośnie wzniesione. Gałęzie cienkie i długie, w dolnej części korony przeważnie zwisające.
Kora, pędy
Kora u młodych drzew jasnoszara i długo gładka, później popielata do brunatnoszarej, łuszcząca się cienkimi, podłużnymi łuskami. Młode pędy dość grube, czerwonobrunatne. Pąki liściowe jajowate, lekko zaostrzone, długości ok. 5mm, (brązowo)czerwone, boczne nakrzyżległe, przeważnie znacznie mniejsze niż wierzchołkowy. Pąki kwiatowe kuliste, jaskrawo ciemnoczerwone, zebrane na krótkopędach po kilka do kilkunastu sztuk w duże, kuliste główki.
Liście
Blaszkowate, pojedyncze. Blaszka w ogólnym zarysie okrągława, dłoniasto 5-klapowa o bardzo głęboko powcinanych klapach (czasem niemal dłoniastosieczna), zmiennej długości 8-12 cm, z wierzchu żywozielona, pod spodem trwale, srebrzystobiało owłosiona (stąd nazwa gatunku). Klapy o wąsko-eliptycznym obrysie, długo zaostrzone i bardzo głęboko powcinane, na brzegu ostro i głęboko podwójnie piłkowane, z dużymi zębami głównymi. Ustawienie naprzeciwległe na długich, nie wydzielających soku ogonkach.
Kwiaty
Rozdzielnopłciowe, rozmieszczone dwupiennie, owadopylne i miododajne, zebrane po kilka do kilkunastu sztuk w kuliste, jaskrawoczerwone kwiatostany. Kwiatostany męskie i żeńskie podobne do siebie, występujące na oddzielnych drzewach. Pojedyncze kwiaty bezpłatkowe, z 5-dzielnym kielichem, drobne, jaskrawo ciemnoczerwone lub żółtozielone, osadzone na krótkich (męskie) lub nieco dłuższych (żeńskie) szypułkach. Kwiaty męskie posiadają 6 pręcików, żeńskie - jeden słupek z dwoma długimi, frędzlowatymi, czerwonymi znamionami. Kwiaty męskie po dojrzeniu wczesną wiosną opadają tworząc pod drzewami gęsty, czerwony dywan. Kwiatostany żeńskie w trakcie dojrzewania przekształacają się w zwisające wiązki podwójnych skrzydlaków.
Okres kwitnienia: Marzec - kwiecień.
Owoce
Podwójne skrzydlaki zebrane w bardzo gęste wiązki. Każdy skrzydlak ma postać podłużnego, wypukłego orzeszka opatrzonego sierpowato zagiętym do wewnątrz skrzydełkiem długości 3-6cm. Skrzydełka ustawione pod kątem prostym lub lekko ostrym, często jedno z nich jest niedorozwinięte i wskutek tego wyraźnie mniejsze od drugiego. Po dojrzeniu skrzydlaki przybierają jasno żółtobrązowy kolor i przed opadnięciem rozpadają się na dwie części.
Korzeń
System korzeniowy płytki, bardzo agresywny.
Siedlisko
Głównie sadzony jako roślina ozdobna w miastach. Jest mrozoodporny, odporny na zanieczyszczenia powietrza.