Wielki atlas roślin Polski
NAGONASIENNE / SOSNOWCE / SOSNOWATE / sosna
Sosna oścista
(Pinus aristata Engelm.)
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje na zachodnich obszarach Ameryki Północnej, w Górach Skalistych.
Gatunek obcy. Nie zaliczany do flory Polski.
Pokrój
Drzewo średniej wielkości, wiecznie zielone. Korony młodych drzewek są regularne, z czasem gałęzie skręcają się i korona dorosłego drzewa przybiera nieregularny kształt.
Kora, pędy
Osiąga wysokość 5-15 m i średnicę do 1,5 m. Kora szara lub szarobrązowa, gładka, u starszych drzew spękana, gruba przy podstawie.
Liście
Igły zebrane w pęczki po 5, sztywne i mocne, długości 2-4 cm, grubości 0,8-1 mm, ciemnozielone lub sinozielone, gęsto porastające pęd. Igły niebiesko-zielone, pokryte charakterystycznymi białymi kroplami żywicy.
Kwiaty
Kwiatostany wyrastają u nasady pędów.
Okres kwitnienia: Kwiecień - maj.
Owoce
Szyszki męskie jajowate, długości 10 mm, niebieskawe do czerwonych. Szyszki nasienne prawie siedzące. Początkowo purpurowe, dojrzewając płowieją. Łuski cienkie i delikatne. Tarczki posiadają silnie wydłużone, zagięte ku wierzchołkowi, ościste wyrostki długości 4-8 mm.
Siedlisko
Gatunek wysokogórski, rośnie w strefie górnej granicy lasu, na silnie nasłonecznionych i odsłoniętych zboczach, o skalistym, jałowym podłożu. Drzewo odporne na niskie temperatury oraz susze. W Polsce sadzone w parkach i ogrodach botanicznych. Gatunek długowieczny.