Wielki atlas roślin Polski
OKRYTONASIENNE / WRZOSOWCE / HERBATOWATE / STEWARCJA /
Stewarcja japońska
(Stewartia pseudocamellia L.)
Inne nazwy: Stewarcja kameliowata.
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje w naturalnie w ciepłych i chłodniejszych, wilgotnych lasach centralnej i południowej Japonii (wyspy Honsiu, Kiusiu, Sikoku) oraz w Korei Południowej.
Gatunek obcy.
Pokrój
Małe drzewo, lub duży krzew wysokości do 6 metrów (w swojej ojczyźnie osiąga nawet 18 m). Młode rośliny są wyprostowane, a starsze posiadają parasolowatą i nieregularną koronę.
Kora, pędy
Łodygi są lekko wzniesione i delikatne. Kora na pniu i gałęziach jest czerwonawa. Łuszcząc się - odkrywa żółte, cynamonowe, lub czerwone partie kory. Drzewka stewarcji kameliowatej są najczęściej wielopniowe.
Liście
Sezonowe, eliptyczne do odwrotnie jajowatoeliptycznych, barwy zielonej. Na gałęziach ustawione skrętolegle. Jesienią przebarwiające się na wspaniałe kolory (czerwony, purpurowy i amarantowy).
Kwiaty
Pojedyncze i miseczkowate, dosyć duże (średnica kwiatu wynosi 5 - 6 cm), barwy białej. Nitki pręcikowe białe. Pylniki jaskrawopomarańczowe. Kwiaty mają trwałość tylko 3 dni, ale rozkwitają się masowo, więc kwitnienie trwa długo.
Okres kwitnienia: lipiec - sierpień.
Owoce
Torebki, najczęściej drewniejące, pięciokanciaste i otwierające się pięcioklapowo.
Korzeń
System korzeniowy delikatny i wrażliwy, położony blisko powierzchni.
Siedlisko: Stewarcję kameliowatą można spotkać w podszyciu prześwietlonych, chłodnych i wilgotnych lasów. Roślina ozdobna, uprawiana w małych ogrodach i dużych parkach.