Wielki atlas roślin Polski
OKRYTONASIENNE / JASNOTOWCE / BIGNONIOWATE / Surmia
Surmia żółtokwiatowa
(Catalpa ovata Don)
Rozmieszczenie geograficzne
Drzewo to jest gatunkiem typowym dla Chin i Tybetu, ze względu na dekoracyjność, uprawia
się je w wielu krajach w tym w Polsce.
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
Pokrój
Drzewo o szerokiej koronie osadzonej na krótkim pniu, dorasta 10 metrów wysokości.
Kora, pędy
Kora jasnobrązowa do szarobrązowej, dość głęboko podłużnie bruzdowana.
Liście
Szerokojajowate dorastające do 10-20 cm[2], podzielone do 2 par bocznych klap, z wierzchu liście aksamitnie owłosione, od spodu nagie, z plamkami nektarników w kątach łączeń nerwacji liści, nerwacja barwy ciemno-wiśniowej, dojrzałe liście lekko sztywne i na wierzchołku krótko zaostrzone.
Kwiaty
Nieduże dorastające maksymalnie do 3 cm średnicy, skupione w wielokwiatowych wiechach, barwy kremowej lub żółtawej z ciemniejszymi smugami i plamkami, miododajne.
Okres kwitnienia: Lipiec - sierpień.
Owoce
Długie i cylindryczne. Pozostają na drzewie przez całą zimę.
Siedlisko
Drzewo ciepło- i światłolubne, wymagające miejsc nasłonecznionych, a także osłoniętych od wiatrów. Dobrze rośnie na glebach suchych, toleruje również gleby piaszczyste suche.