Powrót

 

 

 

Wielki atlas roślin Polski

 

OKRYTONASIENNE / JASNOTOWCE / BIGNONIOWATE / Surmia

Surmia żółtokwiatowa
(Catalpa ovata Don)

Rozmieszczenie geograficzne

Drzewo to jest gatunkiem typowym dla Chin i Tybetu, ze względu na dekoracyjność, uprawia
się je w wielu krajach w tym w Polsce.
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.

Pokrój

surmia

Drzewo o szerokiej koronie osadzonej na krótkim pniu, dorasta 10 metrów wysokości.

surmia

Kora, pędy

Kora jasnobrązowa do szarobrązowej, dość głęboko podłużnie bruzdowana.

Liście

Szerokojajowate dorastające do 10-20 cm[2], podzielone do 2 par bocznych klap, z wierzchu liście aksamitnie owłosione, od spodu nagie, z plamkami nektarników w kątach łączeń nerwacji liści, nerwacja barwy ciemno-wiśniowej, dojrzałe liście lekko sztywne i na wierzchołku krótko zaostrzone.

surmia

Kwiaty

Nieduże dorastające maksymalnie do 3 cm średnicy, skupione w wielokwiatowych wiechach, barwy kremowej lub żółtawej z ciemniejszymi smugami i plamkami, miododajne.
Okres kwitnienia:  Lipiec - sierpień.

surmia surmia

Owoce

Długie i cylindryczne. Pozostają na drzewie przez całą zimę.

 

Siedlisko

Drzewo ciepło- i światłolubne, wymagające miejsc nasłonecznionych, a także osłoniętych od wiatrów. Dobrze rośnie na glebach suchych, toleruje również gleby piaszczyste suche.


Copyright © 2014 Kris1304