Wielki atlas roślin Polski
NAGONASIENNE / IGLASTE / SOSNOWCE / SOSNOWATE / Świerk /
Świerk biały
(Picea glauca Voss)
Inne nazwy: świerk kanadyjski.
Rozmieszczenie geograficzne
Pochodzi z północnych obszarów Ameryki Północnej, od centralnej Alaski, na wschód do Nowej Fundlandii, na południe do północnych stanów Montana, Michigan i Mine. Występuje także odizolowana populacja w Górach Czarnych w Dakocie Południowej.
Antropofit zadomowiony.
Pokrój
Typowa, dziko rosnąca forma gatunku to drzewo o wysokości do 20 - 35 m, podobne pokrojem do świerka kłującego. Korona wąska, wąskopiramidalna.
Kora, pędy
Kora cienka i łuskowata, odpada okrągłymi płatami o średnicy 5-10 cm.
Liście
Igły długie, tępe, o romboidalnym przekroju poprzecznym, z wierzchu niebiesko-zielone, od spodu niebiesko-białe. Po roztarciu silnie aromatyczne.
Kwiaty
Rozdzielnopłciowe, rozmieszczone jednopiennie, wiatropylne, zebrane w szyszeczki.
Szyszki
Długości 3-6 cm, zamknięte szerokie na 1,5 cm, otwarte osiągają do 2,5 cm średnicy. Łuski cienkie i giętkie, długości 15 mm.
Siedlisko
Wszystkie odmiany świerka białego najlepiej rosną na glebach świeżych i wilgotnych, preferują stanowiska dobrze nasłonecznione. Uprawia się je z sadzonek.