Wielki atlas roślin Polski
OKRYTONASIENNE / RÓŻOWCE / RÓŻOWATE / Tawuła
Tawuła średnia
(Spiraea media Schmidt)
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje na rozległych przestrzeniach Azji północnej od zachodniej Syberii po Sachalin, Japonię i północne Chiny. Poza tym posiada rozproszone stanowiska w górach Europy środkowej na południu kontynentu sięgając Bułgarii, na zachodzie Austrii, na północy Polski, na wschodzie Ukrainy. W Polsce gatunek nieliczny, znany tylko z Pienin i Bieszczadów.
Gatunek rodzimy.
Pokrój
Krzew o wysokości do 1,5 m
Kora, pędy
Pędy sztywne, ma obłe i nagie z wyjątkiem podgatunku polonica za młodu owłosionych.
Liście
Eliptyczne i lancetowate do 5,5 cm długości, u nasady klinowate, piłkowane w szczytowej części (po obu stronach tylko 3-4 zęby), liście na pędach kwiatowych są całobrzegie. Na samym szczycie liście stępione, zwykle nagie lub młode liście od spodu słabo owłosione.
Kwiaty
Białe, zebrane w kuliste baldachogrona wyrastające na krótkich pędach bocznych. Kielich o połowę krótszy od kubka dna kwiatowego. Płatki do 3 mm szerokie, pręciki równe długością płatkom.
Okres kwitnienia: maj - lipiec.
Owoce
Mieszki, nagie lub słabo owłosione, na szczycie orzęsione.
Siedlisko
Miejsca suche, słoneczne. Krzewy nie spotykane w uprawie (poza ogrodami botanicznymi).