Wielki atlas roślin Polski
OKRYTONASIENNE / MALPIGIOWCE / WIERZBOWATE / Topola
Topola balsamiczna
(Populus balsamifera L.)
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje naturalnie w wschodniej części Ameryki Północnej. W Polsce uprawiana.
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
Pokrój
Duża wysokość, regularny pokrój z długim, prostym pniem i niezbyt szeroką, eliptyczną lub jajowatą koroną. Na pniu pojawiają się obficie odrosty, które często są naturalizowane.
Kora, pędy
Kora ma srebrzystą bądź jasnobrązową barwę. Jest lekko chropowata. Młode pędy są gładkie.
Liście
Liście są bardzo słabo ząbkowane. Na spodzie liście posiadają drobny puch. Młode liście lepkie, mocno balsamicznie pachnące. Na spodzie widać żółte nacieki.
Kwiaty
Rozdzielnopłciowe, rozmieszczone dwupiennie, wiatropylne, zebrane w zwisające, kotkowate kwiatostany. Kotki męskie walcowate, grube, początkowo intensywnie ciemnoczerwone, później blednące. Kotki żeńskie zazwyczaj bardziej wysmukłe, zielonkawe.
Okres kwitnienia: marzec - kwiecień.
Korzeń
System korzeniowy płytki, ale rozłożysty i bardzo rozbudowany (silnie rozgałęziony), złożony z grubych i długich korzeni, średnio stabilny, tworzący liczne odrośla korzeniowe.
Owoce
Torebka pękająca 2 klapami na drzewach żeńskich (jest to cecha wyróżniająca tego gatunku)
Siedlisko
Generalnie rośliny o niewielkich wymaganiach, preferujące gleby wilgotne do podmokłych. Z uwagi na niewielkie wymagania i niezwykle duże tempo wzrostu, topole balsamiczne idealnie nadają się do szybkiego uzyskiwania zadrzewień na terenach miejskich.