Wielki atlas roślin Polski
OKRYTONASIENNE / MALPIGIOWCE / WIERZBOWATE / Topola
Topola szara
(Populus canescens Aiton)
Rozmieszczenie geograficzne
Gatunek pochodzenia mieszańcowego powstały ze skrzyżowania topoli osiki z topolą białą. Występuje naturalnie w środkowej i południowo-wschodniej Europie oraz w Azji zachodniej, zwykle w pobliżu gatunków rodzicielskich.
Gatunek rodzimy.
Pokrój
Drzewo o wysokości do 30-40 m. Korona jest szeroko, w górnej części wysklepiona (tylko u młodych okazów stożkowata). Pień gruby z nielicznymi, potężnymi i gładkimi konarami. Końcowe gałęzie są cienkie, nieco zwieszające.
Kora, pędy
Kora ma szaro-białą barwę podobną do topoli białej. U młodych drzew ma listwy korkowe, które z wiekiem tworzą czarne narośla. Górne gałęzie często się wyginają łukowo. Młode mają zielonkawą lub czerwonoszarą barwę. Szary, łatwo ścierający się kutner utrzymuje się do późnej jesieni. Pąki są nagie na szczycie i czerwonobrunatne.
Liście
Mają cechy pośrednie w stosunku do taksonów rodzicielskich. Są długoogonkowe i po topoli białej z wierzchu błyszczące i silnie owłosione. Po osice mają kształt okrągławy, z brzegiem tylko zatokowym, nie klapowanym. Na długopędach są bardziej klapowane niż liście osiki, ale nie tak bardzo jak u topoli białej. Młode listki pokryte są kremowo-szarym kutnerem, na starszych kutner jest rzadki i szary.
Kwiaty
Roślina dwupienna. Większość okazów jest rodzaju męskiego. Kwiaty zebrane są w kwiatostany zwane kotkami o długości około 4 cm. U okazów męskich kotki są białawe z czerwonymi pylnikami. Kwiatostany żeńskie są zielonkawe i wydłużają się znacznie podczas dojrzewania nasion.
Okres kwitnienia: luty - kwiecień.
Korzeń
Korzenie płytko rosnące, rozłożyste.
Owoce
Torebki zawierające liczne, bardzo drobne nasiona, zaopatrzone w liczne włoski lotne.
Siedlisko
Rośnie na glebach lekkich i wilgotnych, najczęściej nad wodami, w lasach łęgowych.