Powrót

 

 

 

 

Wielki atlas roślin Polski

 

OKRYTONASIENNE / DŁAWISZOWCE / DŁAWISZOWATE / Trzmielina

Trzmielina brodawkowata
(Euonymus verrucosus Scop.)

Rozmieszczenie geograficzne

Występuje w Europie i Azji, w Polsce osiąga północną i zachodnią granicę zasięgu.
Gatunek rodzimy.

Pokrój

trzmielina brodawkowata

Niezbyt gęsty krzew, osiągający wysokość 2,5 m.

 

Kora, pędy

trzmielina brodawkowata

Zielone gałązki bez przetchlinek, bardzo cienkie, gęsto pokryte brunatnymi brodawkami, obłe. Rozgałęzia się pod prostym kątem. Pączki szczytowe największe, pączki przyliściowe znacznie mniejsze, wszystkie mają okrywy zielone z brązowym obrzeżeniem, zwłaszcza w górnej części.

trzmielina brodawkowata

 

Liście

Jasnozielone, naprzeciwległe, eliptyczne, obustronnie zaostrzone, o delikatnie i nierówno piłkowanych brzegach. Nerwów bocznych wyraźnie widocznych mają nie więcej, niż 3-4. Blaszki o długości do 6 cm i szerokości do 3,5 cm o nerwacji pierzastej. Ogonek liściowy krótki do 3 mm. Liście usychające w sposób naturalny stają się jasnożółte.

 

Kwiaty

trzmielina brodawkowata trzmielina brodawkowata

Cztero- lub pięciokrotne, drobne, zielonawe z czerwonobrunatnym nakrapianiem płatków, zebrane do 3 w jednym kwiatostanie.
Okres kwitnienia:  maj - czerwiec.

 

Owoce

Czterograniasta, zielonawożółta później czerwieniejąca torebka, zawierająca 3 kulistawe, połyskujące, brązowo-czarne nasiona wystające z krwistoczerwonej osnówki i po dojrzeniu zwisające na sznureczkach poniżej torebki.

trzmielina brodawkowata

 

Siedlisko

Lasy i zarośla na całym niżu i w niższych położeniach górskich, na glebie przewiewnej.

Roślina trująca

Wszystkie części rośliny, ale przede wszystkim owoce zawierają glikozydy: ewobiozyd, ewomonozyd i ewonozyd. Zatrucie trzmieliną zwyczajną powoduje osłabienie, wymioty, biegunkę, dreszcze, konwulsje, zaburzenia w pracy serca, paraliż, a w końcu śmierć.

 


Copyright © 2013 Kris1304