Wielki atlas roślin Polski
OKRYTONASIENNE / SZCZECIOWCE / PRZEWIERTNIOWATE / Wiciokrzew
Wiciokrzew czarny
(Lonicera nigra L.)
Inne nazwy: suchokrzew czarny.
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje w górach środkowej i południowej Europy, w Alpach do 2000 m n.p.m. Na terenie Polski występuje głównie w Sudetach oraz Karpatach od Beskidu Śląskiego po wschodnią część Bieszczadów.
Gatunek rodzimy.
Pokrój
Krzew lub niskie drzewo o wysokości do dwóch metrów.
Kora, pędy
Pędy okrągłe cienkie, nagie z białym pełnym rdzeniem, jasnobrązowe, lekko połyskujące, w części wierzchołkowej krótko owłosione i pokryte ciemnymi gruczołkami. Na starszych gałęziach kora łuszczy się nierównymi płatami. Pąki wąskojajowate, wydłużone, czterokanciaste, odstające od pędów pod kątem ostrym. Łuski na szczycie zaostrzone, brązowe i nagie.
Liście
Szerokie, krótkoogonkowe, odwrotniejajowate do podłużnieeliptycznych o długości od 4 do 6 cm, na szczycie zaostrzone lub tępe, u nasady zaokrąglone lub klinowate, na brzegach lekko karbowane. Ulistnienie naprzeciwległe. Blaszki z wierzchu ciemnozielone owłosione tylko na nerwach, pod spodem sinozielone owłosione lub opuszone, na nerwach pokryte szorstkimi włoskami i brunatnymi gruczołkami.
Kwiaty
Kwiatostan dwukwiatowy, widlasto rozgałęziony na wspólnej łodydze. Kwiaty o długości od 8 do 10 mm, zrosłopłatkowe koloru różowobiałego lub białego, wyrastają zwykle w kątach liści, na szypułkach 1,5-4 cm długości, które są od trzech do czterech razy dłuższe niż kwiaty. Korona dwuwargowa z zewnątrz naga, wewnątrz owłosiona, górna warga jest wyprostowana i cztero podzielona, dolna warga jest wąska i zakrzywiona. Kwiat posiada pięć pręcików.
Okres kwitnienia: maj - czerwiec.
Owoce
Nibyjagody o wydłużonym elipsoidalnym kształcie o średnicy od ośmiu do dziesięciu milimetrów, czarne, z niebieskim nalotem, po dwie obok siebie zrośnięte nasadami i często niejednakowo wykształcone. Dojrzewają w lipcu i sierpniu. Jagoda zawiera dwa płaskie, eliptyczne nasiona.
Siedlisko
Rośnie w górskich lasach świerkowych i jodłowych, lasach bukowych, zaroślach i ziołoroślach subalpejskich oraz w zbiorowiskach łęgowych w dolinach potoków. Preferuje obszary o klimacie umiarkowanie zimnym. Rośnie na stanowiskach półcienistych, na glebach świeżych, słabo kwaśnych, średnio zwięzłych i umiarkowanie ubogich.
Roślina trująca
Zawiera saponiny i niewielkie ilości glikozydów cyjanogennych. Trujące są również owoce. Spożycie powoduje uszkodzenie nerek, zawroty głowy, sinicę, tachykardię, porażenie oddychania.