Wielki atlas roślin Polski
OKRYTONASIENNE / SZCZECIOWCE / PRZEWIERTNIOWATE / Wiciokrzew
Wiciokrzew przewiercień
(Lonicera caprifolium L.)
Inne nazwy: kapryfolium.
Rozmieszczenie geograficzne
Pochodzi z Europy, ale rozprzestrzeniony został również w innych rejonach świata[2]. Sprowadzony został do Polski w XVIII-XIX w. jako roślina ozdobna. Czasami dziczeje. Występuje miejscowo w dolinie Wisły, Odry.
Antropofit zadomowiony.
Pokrój
Pnącze o wijących się pędach, osiągające długość do 9 m.
Kora, pędy
Gałązki (nawet młode) są nagie, czym różni się od podobnego gatunku wiciokrzewu pomorskiego.
Liście
Ulistnienie naprzeciwległe, liście szerokoeliptyczne, krótkoogonkowe, o długości 4 - 10 cm. Najwyższe liście są zrośnięte nasadami, tworzą jakby talerzyk obejmujący łodygę (ważna cecha odróżniająca od wiciokrzewu pomorskiego). Na stronie spodniej są niebieskawozielonawe i nagie.
Kwiaty
Wyrastają po 1-2 (na wspólnej szypułce) w kątach najwyższych liści. Mają długość 4 - 5 cm, są kremowe, czasami podbarwione na różowo i przyjemnie pachną. Korona z długą rurką, pojedynczy słupek z długą szyjką i pałeczkowatym znamieniem, 5 wolnych pręcików.
Okres kwitnienia: maj - czerwiec.
Owoce
Pomarańczowe nibyjagody o wydłużonym, elipsoidalnym kształcie.
Siedlisko
Zdziczałe okazy spotykane głównie w zaroślach nadrzecznych i śródpolnych. Ze względu na swoje piękne i pachnące kwiaty uprawiany jako roślina ozdobna.