Wielki atlas roślin Polski
NAGONASIENNE / IGLASTE / CYPRYSOWCE / CYPRYSOWATE / Żywotnik
Żywotnik olbrzymi
(Thuja plicata Donn)
Inne nazwy: tuja.
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje w stanie dzikim w zachodniej części Ameryki Północnej, wzdłuż wybrzeży Oceanu Spokojnego, od Alaski po Kalifornię. Sprowadzony do Europy w połowie XIX wieku. W Polsce sadzony w celach dekoracyjnych.
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
Pokrój
Korona gęsta, zwarta, regularnie stożkowata. Samotnie rosnące drzewa zachowują gałęzie do samej ziemi. Pień prosty, osiąga wysokość 60-65 m (w Polsce w uprawie dorasta do 30-35 m). Gałęzie ułożone wachlarzowato, poziomo.
Kora
Kora głęboko bruzdkowana, o ciemnym, czerwonobrunatnym zabarwieniu, łuszczy się płatami.
Liście
Łuskowate, spłaszczone, ostro zakończone, jajowate, z wierzchu ciemnozielone, błyszczące, od spodu sinawe, z białawymi woskowymi plamkami.
Kwiaty
Drzewo jednopienne. Kwiaty męskie małe, owalne, żółte, wyrastają na końcach pędów. Kwiaty żeńskie o zielonkawym zabarwieniu, niepozorne.
Okres kwitnienia: Marzec - maj.
Szyszki
O długości do 1,8 cm, lekko zwisające, złożone z 8-12 skórzastych łusek różnej długości. Łuski dojrzałej szyszki rozchylają się szeroko.
Korzeń
Drzewa korzeniące się niezbyt głęboko.
Siedlisko
Drzewo leśne, rośnie na glebach piaszczysto-gliniastych, wilgotnych i bagnistych. W Polsce całkowicie wytrzymałe na mróz.