Babka nadmorska
(Plantago maritima)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Babkowate
WYSTĘPOWANIE: Występuje w Afryce Północnej, na większości obszaru Europy, w Azji Zachodniej i Środkowej, na Syberii,
w Ameryce Północnej, a nawet w Ameryce Południowej.
Łodyga - brak. Pęd zwykle nagi.
Liście równowąskie, szerokie na 2–6 mm, szarozielone, mięsiste, w nasadzie pochwiaste, wełnisto owłosione,
całobrzegie, rzadziej bardzo słabo i odlegle ząbkowane.
Kwiaty - kłos walcowaty, gęsty, 3–11 mm długości. Przysadki jajowatolancetowate, tępe lub słabo zaostrzone. Wszystkie cztery
działki prawie od nasady wolne, zielone, błoniasto obrzeżone, na brzegu orzęsione. Korona o długości 4–5 mm,
jej łatki długo zaostrzone.
SIEDLISKO: Rośnie na terenach zasolonych, słonych łąkach. W Polsce wystepuje na Pomorzu i w okolicy Ciechocinka.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - październik.
WYSOKOŚĆ: 15 - 40 cm.
Roślina pod ścisłą ochroną.