(Empetrum nigrum)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Wrzosowate
WYSTĘPOWANIE: Występuje w Azji, Europie i Ameryce Północnej na obszarach o klimacie arktycznym i umiarkowanym. W Polsce występuje na torfowiskach, głównie w północnej części kraju oraz na halach w Sudetach i Karpatach. Występuje również nad morzem,
w zbiorowisku roślinnym zwanym borem bażynowym.
Pokrój - płożąca krzewinka, pokrojem przypominająca wrzos. .
Liście ciemnozielone, igiełkowe, równowąskie spodem prawie zrośnięte, z białym kantem. Wyrastają w gęstych okółkach po 3-4.
Kwiaty jasnoróżowe, zebrane w kilkukwiatowe baldachogrona na szczytach pędów. Działki kielicha orzęsione, korona dzbaneczkowatego
kształtu. Jeden górny słupek z kilkukomorową, pękatą zalążnią i szerokim, podzielonym na kilka płatów znamieniem,
które utrzymuje się jeszcze długo po przekwitnięciu kwiatów. Pręciki na długich nitkach z czerwonawymi pylnikami.
SIEDLISKO: Rośnie na borówczyskach i torfowiskach nizinnych. W górach w wilgotnych zaroślach kosodrzewiny oraz na torfowiskach
i halach górskich. Lubi gleby torfowe, kwaśne i wilgotne. Na nizinach jest średnio pospolita, w górach jest rośliną rzadką.
OKRES KWITNIENIA: Kwiecień - czerwiec.
WYSOKOŚĆ: 15 - 50 cm.
Roślina pod częściową ochroną.