Bylica piołun
(Artemisia absinthium)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Astrowate
Łodyga bruzdkowana, z czasem jej nasada drewnieje, silnie rozkrzewiona, tworząca kępy, dorasta do około metra wysokości.
Łodyga i liście mają srebrno-szare, filcowate owłosienie.
Liście odziomkowe mają długie ogonki i są potrójnie pierzastodzielne. Wyższe liście łodygowe są siedzące, pierzastodzielne,
o tępych odcinkach, najwyższe i wyrastające na łodyżkach kwiatonośnych równowąskolancetowate. Wierzchnia warstwa liści jest
popielatozielona, spodnia srebrzystobiaława.
Kwiaty - koszyczek drobny, kulisty, zwisający, zawierający wyłącznie kwiaty rurkowate, drobne i żółte. Koszyczki zebrane są
w boczne grona, a te z kolei tworzą rozłożystą wiechę złożoną.
SIEDLISKO: Miejsca suche i nasłonecznione, porasta słoneczne i kamieniste zbocza, przydroża, rumowiska.
OKRES KWITNIENIA: Lipiec - wrzesień.
WYSOKOŚĆ: 40 - 100 cm
ROŚLINA LECZNICZA: zawiera olejek lotny składający się głównie z tujonu i tujolu oraz azulenu, ponadto związki goryczkowe,
flawonoidy i garbniki.