(Artemisia vulgaris)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Astrowate
WYSTĘPOWANIE: Rodzime obszary jego występowania to Europa, znaczna część Azji oraz Algieria i Tunezja. Jako gatunek zawleczony
rozprzestrzenił się również w innych rejonach świata. W Polsce gatunek pospolity.
Łodyga silnie rozgałęziona, czerwonawo nabiegła, wysoka, w górnej części owłosiona.
Liście pierzastodzielne, z wierzchu ciemnozielone, od spodu białawe i filcowate. o odcinkach jajowatych lub podłużnych,
głęboko i dość rzadko piłkowanych, na brzegu pod spód podwinięte. Liście średnie i górne siedzące, o odcinkach węższych,
szczytowe - niepodzielone.
Kwiaty - koszyczki jajowate, szaro wełnisto owłosione, wielkości 3-4 mm, zebrane w gęste wiechy na szczytach łodyg, wyprostowane
lub zwisające. Człony okrywy koszyszka zielone, lancetowate, wewnętrzne - szeroko obłonione. Kwiaty żółtawe do czerwonobrązowych.
SIEDLISKO: Zarośla, przydroża, brzegi wód, także zbocza górskie.
OKRES KWITNIENIA: Lipiec - wrzesień.
WYSOKOŚĆ: 50 - 200 cm.
Roślina lecznicza: o podobnym działaniu do bylicy piołun, tylko znacznie słabszym.