Chamedafne północna
(Chamaedaphne calyculata)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Wrzosowate (Ericaceae)
WYSTĘPOWANIE: Występuje w borealnej strefie półkuli północnej - na północy Ameryki Północnej, w północnej Azji i północno-wschodniej
Europie. Jest bardzo pospolita na dalekiej północy, np. na Syberii i w Skandynawii. W Polsce jest reliktem polodowcowym
i jest bardzo rzadka, występuje jedynie w nielicznych miejscach w północno-wschodniej części kraju.
Pokrój - zimozielona krzewinka o wzniesionych pędach długości do 100 cm.
Liście skrętoległe, liście eliptyczne lub podługowate, ostro zakończone, drobno ząbkowane, podobne do liści wierzby kruchej.
Mają szerokość 5-15 mm i na spodniej stronie pokryte są brązowymi łuskami. Są skórzaste i zimozielone. .
Kwiaty zebrane w jednostronne, zwieszające się z gałązek grona. Wyrastają pojedynczo na krótkich szypułkach w kątach liści.
Kwiaty obupłciowe, 5-krotne, o niezrośniętych działkach kielicha. Korona zrosłopłatkowa, beczułkowatego kształtu, biała,
o długości 4-7 mm. Pylniki 10 pręcików otwierają się szczeliną na dzióbku. Słupek pojedynczy, górny.
OWOCE: Pękająca 5 klapami torebka.
SIEDLISKO: Występuje na torfowiskach wysokich i w rzadkich, podmokłych lasach. Roślina kwasolubna.
Najczęściej w częściowo zacienionych miejscach.
OKRES KWITNIENIA: Kwiecień - czerwiec.
WYSOKOŚĆ: do 100 cm.
Roślina pod ścisłą ochroną.