Cieciorka pochewkowata
(Coronilla vaginalis)
RODZINA: Bobowate
WYSTĘPOWANIE: Występuje w Europie środkowej, południowozachodniej i południowowschodniej. W Polsce jest gatunkiem skrajnie rzadkim,
rośnie tylko na jednym stanowisku w Tatrach Zachodnich, przy szlaku z Doliny Kościeliskiej na polanę Stoły.
Łodyga w dolnej części zdrewniała, płożąca się, rozgałęziona, do 30 cm długości.
Liście 5-13-listkowe. Listki siedzące lub bardzo krótkoogonkowe, grube, mięsiste, odwrotnie jajowate, z krótkim ostrzem. Brzegi listków przeświecające. Nerwacja zaznaczona słabo. Przylistki błoniaste, duże, zrosłe w pochewki z dwoma zębami.
Kwiaty zebrane w 4-7-kwiatowe baldaszki. Kwiaty zwisające, o długości 8-10 mm. Korona intensywnie żółta.
Żagielek czerwonobrunatno żyłkowany.
SIEDLISKO: Rośnie w górskich murawach naskalnych i reliktowych laskach sosnowych na podłożu węglanowym.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - lipiec.
WYSOKOŚĆ: 10 - 30 cm
Roślina trująca: Zatrucie objawiające się bladością, biegunką i dusznością w skrajnych przypadkach
(gdzie przyjmuje się doustnie wyjątkowo dużą dawkę) może kończyć się utratą przytomności, a nawet zgonem.
Roślina pod ścisłą ochroną.