Czartawa pośrednia
(Circaea intermedia)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Wiesiołkowate
WYSTĘPOWANIE: Występuje w całej Europie, na znacznym obszarze Azji oraz w Afryce Północnej. W Polsce występuje na rozproszonych stanowiskach głównie na południu kraju w Karpatach, Sudetach i na Podkarpaciu. Gatunek neutralny wobec kontynentalizmu.
Jest utrwalonym mieszańcem o cechach pośrednich między czartawą pospolitą i czartawą drobną.
Łodyga wzniesiona, wyprostowana, rozgałęziona, dorastająca do 40 cm wysokości, w środkowej części kanciasta,
w obrębie kwiatostanu gruczołowato owłosiona.
Liście w zarysie jajowato wyciągnięte lub szeroko lancetowate, ząbkowane, u nasady sercowate, osadzone na odstających,
długich ogonkach. Liście na obrzeżach i wzdłuż nerwów krótko owłosione.
Kwiaty drobne, białe lub różowe, zebrane w rozgałęziony, groniasty kwiatostan. Oprócz kwiatostanu szczytowego występują liczne
grona boczne. Kwiaty zwykle bez przysadek. Przed kwitnieniem oś kwiatostanu wydłuża się, co powoduje, że rozwinięte kwiaty
i pączki są oddalone od siebie.
SIEDLISKO: Rośnie w cienistych, wilgotnych lasach oraz w zbiorowiskach łęgowych w dolinach potoków i na mokradłach.
OWOC: Owoc 2-komorowy, komory zwykle nierównej wielkości.
OKRES KWITNIENIA: Lipiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 20 - 40 cm.