(Allium caeruleum)
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
RODZINA: Amarylkowate
WYSTĘPOWANIE: Gatunek występuje na Kaukazie, w południowo-zachodniej Syberii, na terenie Azji Środkowej,
w północno-zachodnich Chinach.
OPIS: Łodyga prosto wzniesiona, obła, sztywna, gładka, do 1/3 objęta pochwami liści. Liście 2-3 w dolnej części głąbika, krótsze
od niego, 2-5 mm szerokie, równowąskie, dęte. W przekroju nierówno trójkątne. Zasychają w trakcie kwitnienia.
Kwiaty zebrane w półkuliste lub kuliste, gęste, niewielkie (do 2,5 cm średnicy) baldachy pozorne na szczycie łodygi.
Przed rozwinięciem kwiatostan osłonięty jest błoniastą dwuczęściową, nie odpadającą podczas kwitnienia okrywą.
W kwiatostanie do 50 kwiatów. często występują również cebulki. Szypułki nierówne, 2-6 razy dłuższe niż okwiat,
z przylistkami. Działki błękitne (u roślin uprawnych także fioletowoniebieskie), wewnętrzne węższe. Pręciki równej
długości, nieco dłuższe lub krótsze od działek. Nitki zrośnięte u podstawy i przyrośnięte do działek okwiatu.
Kwitnienie: czerwiec - sierpień.
SIEDLISKO: Roślina w naturze występuje na pozbawionych lasu stokach górskich i halach w piętrze alpejskim. Jest uprawiana jako roślina ozdobna, do zastosowania w ogrodach skalnych i alpinariach. Łatwa w uprawie.