Długosz królewski
(Osmunda regalis)
Gatunek rodzimy.
KLASA: Paprocie
Pokrój - wysokość 50-160 cm, roślina z podziemnym, rozgałęzionym kłączem, z którego co roku wyrasta wiele pionowo rozwiniętych liści.
Liście po rozwinięciu są nagie, skórzaste, cienkie i prześwitujące. Blaszka liściowa jest owalna lub podłużnie jajowata. Poza liśćmi
asymilacyjnymi wykształcają się też liście podzielone na część asymilującą i część służącą rozmnażaniu. Dolna, asymilacyjna część podwójniepierzastych liści ma podłużne, zielone listki z zaokrąglonym szczytem, brzegiem falisto karbowane. Odcinki górnej części
liścia są przekształcone w liczne sporangiofory, na brzegach których powstają >zarodniki ułożone kłosowato.
W dojrzałym stadium górna część liścia przybiera barwę rdzawobrunatną.
Zarodniki zielone, nie znoszą długotrwałego wysychania czy niekorzystnych warunków otoczenia. Dojrzewają od czerwca do
lipca i szybko kiełkują.
SIEDLISKO: Rośnie w olsach, zaroślach wierzbowych, na torfowiskach, w podmokłych, cienistych lasach. Wymaga podłoża kwaśnego,
gleby wilgotnej (jest wskaźnikiem wilgotnego podłoża), torfiasto-próchnicznej lub piaszczysto-gliniastej. Rośnie w miejscach półcienistych.
Roślina pod ścisłą ochroną.