Driakiew lśniąca
(Scabiosa lucida)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Szczeciowate
Łodyga wzniesiona, naga, lub nieco tylko omszona. Nie rozgałęzia się, lub niewiele, tylko w górnej części.
Liście o zróżnicowanym kształcie. Odziomkowe, oraz najniższe łodygowe mają jajowaty lub równowąski kształt i są karbowane.
Wyższe liści są 1-2 razy pierzastosieczne, złożone z lancetowatych lub równowąskich, czasami ząbkowanych odcinków,
przy czym szczytowy odcinek jest często większy od pozostałych. Liście łodygowe wyrastają w okółku po dwa.
Wszystkie liście są nagie, lub orzęsione tylko po brzegach. Są mniej lub więcej lśniące (stąd nazwa gatunkowa rośliny).
Kwiaty bezwonne, zebrane są w główkę wyrastającą na długiej szypułce na szczycie łodygi. Główka o średnicy 2-4 cm
otoczona jest okrywą z lancetowatych listków. W główce dwojakiego rodzaju kwiaty; większe, znajdujące się na zewnątrz i mniejsze,
wewnątrz główki. Kielich złożony z 5 ostek, w dolnej części nieco rozszerzonych, z cienkimi brzeżkami po bokach środkowego nerwu.
Ostki te są 3,5-5 razy dłuższe od kieliszka. Korona kwiatu grzbiecista, purpurowofioletowa.
SIEDLISKO: Hale górskie, naskalne murawy, suche stoki, szczeliny i półki skalne. Wyłącznie w Sudetach, Tatrach,
Karpatach Wschodnich i w Pieninach.
OKRES KWITNIENIA: Sierpień - październik.
WYSOKOŚĆ: 5 - 60 cm