Dziurawiec czteroboczny
(Hypericum maculatum)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Dziurawcowate
Występowanie: W Polsce pospolity na terenie całego kraju, w górach sięga po piętro alpejskie.
Łodyga wzniesiona, naga, czterokanciasta, nieznacznie rozgałęziona w górze, pozbawiona skrzydełek.
Liście eliptyczne bądź jajowate, tępe bądź zaokrąglone, prawie siedzące i nieregularnie punktowane.
Kwiaty barwy złotożółtej, o średnicy 1,5-2,5 cm, zebrane w gęsty, szczytowy kwiatostan, pięciokrotne, promieniste. Płatki korony
eliptyczne, czarno punktowane na brzegach. Działki kielicha szerokoeliptyczne bądź owalne, zaokrąglone na szczycie,
całobrzegie, gruczołowato punktowane, 3-4 razy krótsze od płatków korony. Owoc ma postać jajowatej torebki.
SIEDLISKO: Bylina. Zasiedla suche łąki, murawy, polany, przydroża, świetliste lasy i zarośla.
OKRES KWITNIENIA: Lipiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 20 - 60 cm.
Roślina lecznicza: Właściwości podobne do dziurawca zwyczajnego.