(Campanula barbata)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Dzwonkowate
WYSTĘPOWANIE: W Polsce występuje wyłącznie w Sudetach. Poza Polską jego siedliska znajdują się jeszcze
w Alpach i południowej Norwegii. Roślina rzadka.
Łodyga wzniesiona, pojedyncza lub rozgałęziona, rzadko owłosiona dość sztywnymi włoskami.
Liście odziomkowe tworzące różyczkę są lancetowate lub odwrotnie lancetowate, a ich nasada stopniowo zwęża się w ogonek.
Liście łodygowe są siedzące i bardziej wąskie. Wszystkie są całobrzegie, lub płytko karbowane i obustronnie owłosione.
Kwiaty nieliczne, duże, zebrane w grono. Kielich o działkach krótszych od połowy długości korony, pomiędzy działkami długie
wyrostki międzydziałkowe. Kwiaty są zwisające, dzwonkowata korona o 5 łatkach jest ciemnoniebieska, lub niebieskoliliowa
(czasami, rzadko, trafiają się okazy z białą koroną). Od środka łatki korony są na nerwach owłosione.
Słupek nie wystający z korony, pylniki niezrośnięte.
Łatki korony po wewnętrznej stronie na całej powierzchni gęsto owłosione.
SIEDLISKO: Bylina. Łąki górskie.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - lipiec.
WYSOKOŚĆ: 10 - 40 cm.
Roślina chroniona: Ochrona ścisła.