Głodek mrzygłód
(Draba aizoides)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Kapustowate
WYSTĘPOWANIE: Występuje w górach środkowej Europy. W Polsce tylko w Tatrach.
Łodyga - owłosiony i wzniesiony głąbik.
Liście równowąskie, o szerokości do 1 mm i gęsto skupione, tworzące przyziemne różyczki. Są soczyste i mają ostro zakończone wierzchołki.
Obie strony blaszki liściowej są nagie, natomiast brzegi blaszki są owłosione białymi, sztywnymi i dość długimi szczecinkami.
Kwiaty o żółtej barwie, zebrane po kilka na szczycie głąbików. Mają 4 płatki korony, lekko wycięte na szczytach i dwukrotnie dłuższe
od działek kielicha. Wewnątrz korony jeden słupek i kilka pręcików.
SIEDLISKO: Bylina. Szczeliny skalne, naskalne murawy. W Tatrach występuje od regla dolnego do piętra alpejskiego,
głównie jednak w piętrze kosówki i alpejskim. Rośnie wyłącznie na wapiennym podłożu.
OKRES KWITNIENIA: Maj - czerwiec.
WYSOKOŚĆ: 5 - 15 cm.
UWAGI: Jest uprawiany jako roślina ozdobna, szczególnie nadająca się do ogrodów skalnych i do obsadzania murków.