wersja 01/2015
(Gentiana asclepiadea)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Goryczkowate
Łodyga wzniesiona, czasami łukowato zwisła, gładka i cienka. Pod ziemią roślina posiada długie, żółtego koloru kłącze, silnie poskręcane.
Liście długie, szeroko lancetowate lub jajowate, zaokrąglone przy nasadzie, na końcu zaostrzone, siedzące. Blaszka liściowa
z wyraźnie widocznymi nerwami, całobrzega. Liście normalnie są ustawione naprzeciwlegle, ale u roślin rosnących w cieniu
ustawione po jednej tylko, zwróconej do słońca stronie rośliny.
Kwiaty wyrastają po jednym, lub po dwa w górnej części łodygi z kątów liści. Korona o długości ok. 5 cm jest zrosłopłatkowa.
Płatki korony mają barwę ciemnolazurową, błękitną, lub różową. Czasami (rzadko) zdarzają się okazy o białych kwiatach,
zaliczane do formy albiflora. Z zewnętrznej strony korona jest jaśniejsza niż wewnątrz i ma podłużne smugi. Płatki w górnej
części korony są silnie wywinięte na zewnątrz. Kielichy mają zrosłodziałkowe z 5 małymi ząbkami. Pręciki o białych pylnikach
są zrośnięte i otaczają szyjkę słupka. Słupek ma płaskie, podzielone na dwie części znamię. Owocem dwudzielna, podłużna torebka.
Zielono ubarwione, okrągłe nasiona posiadają skrzydełka.
SIEDLISKO: Roślina górska. Rośnie na obrzeżach lasów, na polanach śródleśnych, halach górskich, na piargach, brzegach potoków,
w kosówce, pomiędzy skałami.
OKRES KWITNIENIA: Lipiec - wrzesień.
WYSOKOŚĆ: 60 - 100 cm
Roślina trująca: ziele zawiera trującą gencjopikrynę, korzenie trujące alkaloidy - gencjaninę i gencjanidynę. U ludzi powodują one
przekrwienie błony śluzowej i wzmożenie kurczliwości żołądka, nudności i wymioty. Zwierzęta nie jedzą tej rośliny,
ze względu na jej gorzki smak.
Roślina pod ochroną częściową.