Groszek pachnący
(Lathyrus odoratus)
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
RODZINA: Bobowate
WYSTĘPOWANIE: Wywodzi się z rejonu śródziemnomorskiego. W Polsce wyłącznie w uprawie jako roślina ozdobna, tylko przejściowo dziczejąca.
Łodyga kanciasta, wiotka, osiągająca od 1 do 2 m wysokości, w górnej części oskrzydlona.
Liście złożone z jednej pary eliptycznych listków. Niektóre liście przekształcone w wąsy czepne za pomocą których roślina chwyta się podpór.
Kwiaty zebrane w 1-3 kwiatowe grona. Kwiaty motylkowe o średnicy od 3 do 4 cm, silnie pachnące; o barwach białej, żółtej, różowej, pomarańczowej, niebieskiej. Osadzone w liczbie od 4 do 7 na sztywnych szypułkach.
OWOC: Nieoskrzydlony strąk na szypułce o długości ponad 7 cm.
SIEDLISKO: Ze względu na swoje ładne i wonne kwiaty jest często uprawiany jako roślina ozdobna.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 120 - 200 cm.