Honkenia piaskowa
(Honckenya peploides)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Goździkowate (Caryophyllaceae)
WYSTĘPOWANIE: Występuje na plażach nadmorskich w strefie umiarkowanej i subarktycznej na półkuli północnej.
W Polsce występuje wzdłuż całego wybrzeża Bałtyku.
Łodyga Osiąga od kilkunastu do 30 cm długości, czterokanciasta. W dole płoży się i zakorzenia, w górze podnosi się.
Poza pędami wznoszącymi się ku górze pod ziemią rozwijają się białe, poziomo rosnące kłącza, ukorzeniające się w węzłach,
zwłaszcza w miejscach wilgotnych.
Liście naprzeciwległe, ułożone zwykle w czterech liniach, mięsiste, jajowate, ku szczytowi zaostrzone, u nasady
nieco zrośnięte. Mają tylko jedną żyłkę centralną. Osiągają do 20 mm długości.
Kwiaty rozdzielnopłciowe lub rzadziej obupłciowe, zebrane są w szczytowych wierzchotkach. Wyrastają na szypułkach
o długości do 5 mm. Działek kielicha 5, zielonycch i jajowatych, tępo zakończonych, mięsistych. Płatków korony 5, białych
lub lekko zaróżowionych. W kwiatach męskich płatki są podobnej długości jak działki kielicha, w kwiecie żeńskim
są nieco krótsze. Pręcików jest 10, każdy z dużym, żółtym miodnikiem u nasady. Zalążnia jajowata, zakończona
trzema krótkimi szyjkami. Kwiaty silnie pachną miodem, wytwarzają dużo nektaru.
OWOCE: Kuliste, żółte torebki o średnicy 6-8 mm, pękające 3 klapami.
SIEDLISKO: Występuje na morskich wybrzeżach półkuli północnej. Odgrywa dużą rolę w inicjowaniu powstawania wydm białych.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 15 - 30 cm.
UWAGI: Odgrywa istotną rolę w formowaniu wydm w pierwszym etapie ich powstawania. Przystosowaniem do warunków
siedliskowych jest m.in. odporność na zawiewanie przez wiatr i wykorzystywanie pędzonych
przez wiatr ziaren piasku do zapylenia.