Karczoch zwyczajny
(Cynara scolymus)
Gatunek obcy.
RODZINA: Astrowate (Asteraceae)
WYSTĘPOWANIE: Pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego, obecnie uprawiany w całej Europie i Ameryce Północnej. Według
niektórych ujęć taksonomicznych jest to synonim karczocha hiszpańskiego (Cynara cardunculus).
Łodyga wzniesiona, mięsista, lekko bruzdowana.
Liście szerokości do 30 cm i długość do 70 cm. Blaszka liściowa głęboko wcinana w górnej części po obu stronach
aż do ogonka, który ma 1-2 cm długości. W dolnej części liść staje się pierzasty. Wszystkie odcinki liścia mają wyraźnie
ząbkowane brzegi i zaostrzony szczyt. Kolców brak. Górna powierzchnia blaszki jest zielona, z drobnymi białawymi
włoskami okrywowymi. Dolna powierzchnia jest jasnozielona lub biała i gęsto owłosiona długimi, splątanymi włoskami.
Ogonek i główne nerwy są płaskie na górnej powierzchni. Na powierzchni dolnej są wyraźnie wypukłe
i podłużnie prążkowane.
Kwiaty zebrane w kuliste kwiatostany, złożone z fioletowych kwiatów otoczonych łuskowatymi liśćmi o mięsistych nasadach.
W miarę dojrzewania koszyczków - ich osadniki i łuski okrywy stopniowo znacznie mięśnieją. Ta część rośliny nie
zawiera związków goryczowych i jest od niepamiętnych czasów używana, jako smaczne posilne pożywienie.
SIEDLISKO: W Polsce uprawia się go tylko amatorsko. Jako warzywo użytkowany jest zwykle przez jeden rok,
ponieważ tylko w pierwszym roku uprawy pędy jego są miękkie i mięsiste.
OKRES KWITNIENIA: Wrzesień - październik.
WYSOKOŚĆ: 80 - 150 cm.
Roślina lecznicza: Surowiec zielarski - liść karczocha. Z karczochów produkuje się preparaty znajdujące szczególne
zastosowanie w leczeniu i długotrwałej profilaktyce podwyższonego poziomu cholesterolu i trójglicerydów we krwi.