Wielki atlas roślin Polski     

Kokorycz wątła

(Corydalis intermedia)

Gatunek rodzimy.

 

 

RODZINA: Makowate

 

WYSTĘPOWANIE: Zwarty zasięg występowania obejmuje Europę Środkową i zachodnią część Skandynawii. Gatunek ten jest w Polsce rzadki. Najliczniej występuje na Pomorzu Zachodnim, zachodniej części Pomorza Wschodniego, w Wielkopolsce, na Nizinie Śląskiej,

na przedgórzu Sudetów i w Sudetach.

Łodyga wzniesiona, rozgałęziona, naga, soczysta. W dolnej części pokryta jest łuskowatymi liśćmi. Prawie zawsze z pachwiny

liści wyrasta boczny pęd kwiatowy.

Liście dłoniasto złożone, składające się z 3 głęboko wciętych listków. Przysadki o innym kształcie niż u kokoryczy pustej- bez wcięć,

jajowate o zaokrąglonych szczytach. Wszystkie liście nagie.

Kwiaty zebrane w zbity 1-9 kwiatowy zwisły kwiatostan. Poszczególne liliowopurpurowe kwiaty wyrastają na krótkich szypułkach (co najmniej trzykrotnie krótszych od przysadki). Kwiaty grzbieciste z długą ostrogą. Mają długość 10-15 mm. Działki kielicha odpadają bardzo wcześnie,

tak, że przeważnie nie obserwuje się ich na roślinie.

 

Owoce: Torebka o długości 9-25 mm osadzona na trzonku o długości 3-5 mm.

SIEDLISKO: Bylina. Rośnie w lasach liściastych i zaroślach.

OKRES KWITNIENIA: Marzec - kwiecień.

WYSOKOŚĆ: 7 - 15 cm.

 

UWAGI: Bulwa pełna, z włóknistymi korzeniami na samym dole.

 

Roślina lekko trująca.