(Tofieldia calyculata)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Kosatkowate
WYSTĘPOWANIE: Występuje w Europie Południowej i Środkowej, jest też uprawiana w wielu krajach świata. W Polsce występuje
głównie w Karpatach - w Tatrach, Pieninach, w Beskidzie Żywieckim i na rozproszonych stanowiskach na niżu.
Łodyga wzniesiona, sztywna, o wysokości (wraz z kwiatostanem) 10-40 cm, naga. Pod ziemią wytwarza skośne kłącze,
u nasady łodygi brunatne włókna obumarłych liści.
Liście odziomkowe równowąskie , o końcach stopniowo zaostrzonych, szerokości 2-5 mm, wyrastające w dwóch
szeregach, nagie. Liście łodygowe szersze i krótsze, nieliczne, zmniejszające się ku górze.
Kwiaty zebrane w gęsty główkowaty lub kłosokształtny kwiatostan. Kwiaty wyrastają na krótkich szypułkach z kątów
lancetowatego kształtu podsadek. U nasady kwiatka występuje mały 3-klapowy podkwiatek.
Kwiaty mają żółtozielone lub białożółtawe działki okwiatu i słupek o 3 szyjkach.
SIEDLISKO: Łąki, hale, skały, obszary wilgotne i torfowiska. W Tatrach występuje aż po piętro halne.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - lipiec.
WYSOKOŚĆ: 10 - 40 cm.
Roślina pod ścisłą ochroną.