wersja 01/2013
(Epipactis helleborine)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Storczykowate
Łodyga wzniesiona, pojedyncza i nierozgałęziająca się, na przekroju obła. Łodyga zielona lub czerwonawa, zwłaszcza u nasady.
Górne międzywęźla niewiele dłuższe od pozostałych. Część kwiatowa łodygi omszona, podczas gdy dolna część łodygi jest naga.
Liście o kształcie jajowato-eliptycznym do okrągłego, górne czasem lancetowate. Na końcach ostre lub krótko zaostrzone, choć
dolne liście bywają też tępo zakończone. Zwykle łukowato wygięte, na brzegu i nerwach owłosione i nieco szorstkie. Osiągają
długość 3-17 cm i szerokość 0,5-5 (10) cm. Liście są liczne i wyrastają spiralnie na łodydze, środkowe są zwykle dłuższe od międzywęźli.
Kwiaty zebrane w grono w górnej części bezlistnej łodygi. Kwiatostan bywa luźny lub gęsty, walcowaty i osiąga od 3 do 35 cm wysokości.
Kwiaty wyrastają na szypułkach omszonych i skręconych o długości 3-5 mm, u podstawy z przysadkami osiągającymi od 5 do 0,5 cm długości.
Okwiat w czasie kwitnienia szeroko otwarty, z zewnątrz zielonkawy, wewnątrz w różnych odcieniach czerwieni. Listki okwiatu tępe,
lub krótko zaostrzone, nagie, lub tylko słabo owłosione. Niezbyt duża warżka, krótsza od innych działek okwiatu, jest niekiedy fioletowo
nabiegła. Jej przedni człon, o łódeczkowatym kształcie, zaostrzony i zrośnięty nieruchomo z nasadowym członem, który z zewnątrz
jest zielony, a wewnątrz ciemnobrązowy.
SIEDLISKO: Rośnie w żyznych lasach liściastych, ale także na ich obrzeżach i na śródleśnych przydrożach, w lasach na siedliskach
kwaśnych i ubogich, w zaroślach, na łąkach i wydmach.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - wrzesień.
WYSOKOŚĆ: 35 - 80 cm
Roślina pod ścisłą ochroną gatunkową.