Kukurydza zwyczajna
(Zea mays)
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
RODZINA: Wiechlinowate
WYSTĘPOWANIE: Pochodzi z Meksyku. Nie występuje w formie dzikiej.
Łodyga w węzłach pełna, międzywęźla wypełnione gąbczastym rdzeniem. W wilgotniejszym klimacie niektóre odmiany w węzłach
tworzą przybyszowe korzenie podporowe. Źdźbło wzniesione, pojedyncze.
Liście skrętoległe, sfalowane, o szerokiej blaszce i krótkim języczku, z wierzchu lekko omszone, pojedynczo wyrastające z węzła.
Kwiaty - kwiatostany kwiatów męskich w postaci wiechy złożonej o długości 10 do 40 cm są osadzone na wierzchołkach źdźbeł. Wiecha składa
się z licznych, dwukwiatowych kłosków osadzony parami, spiralnie, na osi kwiatostanowej. W kwiecie trzy pręciki z pylnikami. Kwiatostany żeńskie osadzone na skróconych pędach bocznych przekształconych w osadki tworzące kolby stojące pojedynczo w pachwinach liści, okryte pochwami liściowymi. Kłoski kolby są dwukwiatowe, z których jeden ma normalnie rozwinięty słupek z bardzo długim znamieniem (nawet do 70 cm), drugi jest szczątkowy, niezdolny do zapłodnienia i tworzenia nasion.
OWOCE: Ziarniak o bardzo zmiennym kształcie i ubarwieniu zależnym od odmiany. Dojrzałe od koloru białego poprzez żółty, pomarańczowy,
brunatny do ciemnofioletowego.
SIEDLISKO: Roślina uprawna - cechuje ją duża wydajność i wartość pokarmowa.
OKRES KWITNIENIA: Sierpień.
WYSOKOŚĆ: 50 - 250 cm.