Len karpacki
(Linum extraaxillare)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Lnowate
WYSTĘPOWANIE: Występuje w Karpatach oraz w górach Półwyspu Bałkańskiego. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach. Roślina dość rzadka. Przez niektórych botaników jest uważany za podgatunek lnu trwałego.
Łodyga cienka, wzniesiona i naga, pojedyncza, lub rozgałęziająca się górą. Tworzy rzadkie kępki.
Liście - ulistnienie skrętoległe. Liście lancetowatego kształtu, wydłużone o zaostrzonych końcach, czasami niesymetryczne.
Dolne liście wcześnie usychają.
Kwiaty na długich szypułkach. Na jednej łodydze przeważnie kilka kwiatków. Działki kielicha o kształcie jajowato-lancetowatym i obłonione.
5 niebieskich płatków korony. Słupki z maczugowatymi znamionami, kilka pręcików o nasadach zrośniętych w rurkę
oraz kilka prątniczków. Owocem jest torebka ok. półtora raza dłuższa od kielicha. Po dojrzeniu torebek ich szypułki są wyprostowane,
lub nieznacznie tylko zgięte. Nasiona o długości do 5 mm, jednostronnie oskrzydlone.
SIEDLISKO: Bylina. Występuje na halach, wśród skał, głównie na podłożu wapiennym (roślina wapieniolubna).
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 30 - 40 cm.