Len zwyczajny
(Linum usitatissimum L.)
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
RODZINA: Lnowate
WYSTĘPOWANIE: Pochodzi z Bliskiego Wschodu. W Polsce jest rośliną uprawną, czasami dziczeje.
Łodyga wzniesiona, prosta, cienka, naga, górą rozgałęziająca się.
Liście skrętoległe, lancetowate, zaostrzone, 3 - 5 nerwowe i bez gruczołów u nasady.
Kwiaty - działki kielicha 3-5 nerwowe, ich krawędzie zaostrzone i delikatnie ząbkowane. Kielich 2-3 razy krótszy od korony.
Niebieskie (czasami białe) płatki korony o długości ok. 2,5 cm.
OWOCE: Torebki nasienne, pięciokomorowe, na szypułkach 2 - 5 razy dłuższych od owocu.
Zawierają od 10 do 12 spłaszczonych oleistych nasion.
SIEDLISKO: Jest starą rośliną użytkową uprawianą od kilku tysięcy lat na włókno.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - lipiec.
WYSOKOŚĆ: 30 - 90 cm.
Roślina lecznicza: surowiec - nasiona, tzw. siemię lniane.