Wielki atlas roślin Polski     

wersja 01/2013


strona główna >> kolory >> czerwony powrót

Lepiężnik różowy

(Petasites hybridus)

Gatunek rodzimy.

 

lepiężnik

 

lepiężnik

 

lepiężnik

 

lepiężnik

 

lepiężnik


RODZINA: Astrowate


Łodyga gruba, mięsista, na której skrętolegle wyrastają na wiosnę bezogonkowe, lancetowate, różowe łuski, które podczas rozwoju

rośliny stopniowo zielenieją, przekształcając się w małe liście. Czerwonawa łodyga jest zawsze pojedyncza i prosto wzniesiona.


Liście - oprócz niewielkich liści łodygowych, lepiężnik wytwarza też liście odziomkowe wyrastające bezpośrednio z kłącza. Olbrzymie

te liście rozwijają się dopiero po przekwitnięciu kwiatów. Osiągają średnicę kilkadziesiąt centymetrów. Liście te, podobnie jak liście

lepiężnika białego Petasites albus, są największymi liśćmi wśród roślin dziko rosnących w Polsce. Osiągają średnicę nawet 60 cm.

Mają długie ogonki, wyrastające z kłącza pionowo lub ukośnie do góry. Ich blaszka liściowa o sercowato-nerkowatym kształcie

jest nierówno ząbkowana i na dolnej powierzchni u młodych liści pokryta gęstym, krótkim kutnerem. Wydzielają charakterystyczny,

nieprzyjemny zapach. Często mają powygryzane przez ślimaki różnej wielkości dziury.


Kwiaty - zakwita jeszcze przed rozwojem liści. Drobne kwiaty zebrane są w koszyczki, a te w grona na szczycie łodygi. Występuje niepełna dwupienność. Mianowicie na niektórych okazach występują głównie kwiaty żeńskie, a na niektórych dominują kwiaty męskie.

Kwiaty żeńskie składają się tylko ze słupka o długiej szyjce, oraz z puchu (powstałego z przekształconego okwiatu). Kwiaty męskie mają

koronę z 5 płatkami, zrośniętymi dołem w rurkę, pręciki zrośnięte w rurkę, oraz niepłodny słupek. Koszyczki z przewagą kwiatów żeńskich

są większe (średnica ok. 1 cm) od koszyczków z przewagą kwiatów męskich, które mają średnicę ok. 0,5 cm. Jasnoróżowe kwiaty,

podobnie jak liście, wydzielają słabą woń.


SIEDLISKO: Najbujniej i najobficiej jednak rozwija się w wilgotnych zaroślach nadrzecznych, nad brzegami potoków, w rowach, wąwozach.

W niektórych miejscach tworzy duże, jednogatunkowe skupiska. Lubi gleby próchniczne, okresowo podmakające. W Polsce jest pospolity

na całym obszarze, ale szczególnie często spotykany jest w pasmie Karpat.


OKRES KWITNIENIA: Marzec - kwiecień.


WYSOKOŚĆ: 15 - 30 cm

 


Kris1304©2010-2013