Lnica pospolita
(Linaria vulgaris)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Babkowate
Łodyga wzniesiona, prosta. Z reguły nie rozgałęzia się, czasami tylko w dolnej części. Owłosiona gruczołowato tylko w części
kwiatostanowej, poza tym jest naga.
Liście skrętoległe, gęste. Nieduże bezogonkowe liście (szerokość 1,5-4 mm, długość 30-50 mm) o kształcie równowąskim lub podługowato-lancetowatym. Mają spłaszczone nasady, zaostrzone końce, są szeroko obłonione, cienkie, 1-3 nerwowe.
Kwiaty w szczytowej części łodygi zebrane w gęste grono. Wyrastają w kątach dużo mniejszych od liści przysadek na krótkich
szypułkach i mają długość 2-4 cm. Kielich złożony z 4 wolnych, ostro zakończonych działek i dużo mniejszy od korony. Korona kwiatu
grzbiecista, o jasnożółtym kolorze z ciemnożółtą gardzielą i z ostrogą. Ostroga jest krótsza od korony i prosta, lub nieco zagięta.
Gardziel korony jest całkowicie zamknięta przez uwypukloną do góry wargę dolną.
SIEDLISKO: Przydroża, murawy, pola uprawne (chwast), kamieniste zbocza, pastwiska, torfowiska, łąki, rowy.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - wrzesień.
WYSOKOŚĆ: 20 - 90 cm
Roślina lecznicza: zawiera alkaloid peganinę, fitosterole, kwasy organiczne, flawonoidy.