Macierzanka halna
(Thymus alpestris)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Jasnotowate
WYSTĘPOWANIE: Występuje w Karpatach oraz w Sudetach.
Łodyga - łodygi długo pełzające po ziemi i zakorzeniające się. Część pędów jest zakończona kwiatostanami, część jest płonna.
Pędy płonne są długie, płożące się i rosną przez wiele lat. Kwitnące pędy wznoszą się do góry. Pędy kwiatostanowe wyrastają
z pędów płonnych, są wyraźnie 4-kanciaste i nagie, tylko krawędzie mają owłosione krótkimi i odgiętymi w dół włoskami.
Liście jajowate, eliptyczne lub okrągłojajowate, o długości do 11 mm. Są dość cienkie i prawie nagie. Wyrastają na bardzo
krótkich ogonkach. Boczne nerwy słabo widoczne i nie łączą się ze sobą w jeden okrężny nerw. Ta cecha nerwacji liści różni
ten gatunek od podobnych gatunków - macierzanki karpackiej i macierzanki nadobnej. Cechą charakterystyczną jest
również to, że na łodygach kwiatowych liście są w kierunku wierzchołka wybitnie coraz to większe.
Kwiaty zebrane w luźną główkę, czasami wydłużoną. Kielich kwiatów jest owłosiony tylko dołem, lub niemal nagi,
jest dwuwargowy, przy czym górna warga jest dłuższa od dolnej i ma trójkątnie lancetowate ząbki.
Korona o ciemno purpurowym kolorze i długości 5-8 mm.
SIEDLISKO: Murawy, skały, upłazy, hale.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 5 - 15 cm.
UWAGI: Liście łodyg kwiatowych coraz większe od dołu ku górze.