Macierzanka piaskowa
(Thymus serpyllum)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Jasnotowate
Łodyga płożąca lub podnosząca się, zdrewniała u nasady, okrągława lub słabo kanciasta, dookolnie owłosiona. Łodygi mają
zdolność zakorzeniania się
Ulistnienie nakrzyżległe. Jajowatopodługowate, nieco skórzaste liście mają długość 3-4 razy większą od szerokości i orzęsione brzegi.
Boczne nerwy liści są dość grube i nie tworzą wyraźnego nerwu brzeżnego.
Kwiaty dwupostaciowe - na jednych osobnikach mniejsze, o słupku z długą szyjką i krótkich pręcikach, na innych - większe, o dłuższych
pręcikach. Kwiatostan główkowaty, na końcach pędów. W jednej główce 3-6 różowoliliowych kwiatów (czasami, rzadko trafiają się
kwiaty białe). Mają dwuwargowy kielich; dolna warga z szydlastolancetowatymi ząbkami, górna z 3 trójkątnymi ząbkami. Korona
o długości 6-7 mm wyraźnie dwuwargowa, przy czym górna warga jest wyraźnie 2-ząbkowa, dolna wyraźnie 3-ząbkowa.
SIEDLISKO: Widne lasy sosnowe i brzozowe.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 10 - 30 cm
Roślina lecznicza. Działanie: dezynfekujące, wykrztuśne, przeciwzapalne, poprawia trawienie. Jest wykorzystywana w ziołolecznictwie - napar
z ziela używany po jedzeniu działa wiatropędnie, rozluźnia mięśnie układu pokarmowego. Używana jest do płukania gardła, przy paradontozie,
świądzie, pomaga po ukłuciu owadów. Wzmacnia system nerwowy - używana jest do kąpieli dla rekonwalescentów,
chorych dzieci i osób starszych.