(Papaver somniferum)
Inne nazwy: mak ogrodowy, mak uprawny.
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
RODZINA: Makowate
WYSTĘPOWANIE: Mak lekarski wywodzi się z Azji Mniejszej, z zachodniej części basenu Morza Śródziemnego i z Afryki Północnej.
W stanie dzikim nie występuje.
Łodyga sztywna, prosta lub rozgałęziona. Pokryta wyraźnym białym nalotem, po przecięciu wypływa duża ilość mlecznego soku.
Liście podługowatojajowate, wyłącznie łodygowe, nierówno karbowane.
Kwiaty duże, o średnicy do 10 cm, z opadającym, 2-działkowym kielichem, posiadające cztery płatki korony,
okrągłe lub odwrotnie jajowate, białe, jasnofioletowe, różowe lub czerwone z ciemnymi plamkami u nasady.
Pręciki liczne, słupek o siedzącym, tarczowatym znamieniu.
SIEDLISKO: Uprawiany. Czasami zbiega z upraw.
OKRES KWITNIENIA: Czerwic - lipiec.
WYSOKOŚĆ: 120 - 150 cm.
ROŚLINA TRUJĄCA: Wywary ze słomy makowej mają własności halucynogenne.
ROŚLINA LECZNICZA: Surowiec zielarski: tzw. makowiny używane są do produkcji alkaloidów, głównie takich jak: morfina, kodeina lub papaweryna.
Surowcem zielarskim są także nasiona.