Miodunka plamista
(Pulmonaria officinalis)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Ogórecznikowate
Łodyga soczysta, wzniesiona, pojedyncza, lub słabo rozgałęziająca się, kanciasta i cała silnie, gruczołowato owłosiona.
Liście jajowate i zaostrzone liście odziomkowe o szerokości mniej więcej równej ich długości (co najwyżej półtora razy dłuższe od szerokości), rozwijają się wczesną wiosną, równocześnie z kwiatami. U nasady zwężają się, od spodu są jaśniejsze i sztywno owłosione. Ich ogonki
liściowe są dłuższe od blaszki. Liście łodygowe w dolnej części mają krótkie, oskrzydlone ogonki, górne są siedzące. Charakterystyczna cechą
tego gatunku miodunki jest występowanie na górnej stronie wszystkich liści jasnych, srebrzystych plam.
Kwiaty dwubarwne i różnosłupkowe (heterostylia): młode kwiaty czerwone, później stają się fioletowe. Wyrastają na krótkich,
silnie gruczołowato owłosionych szypułkach, tworząc na szczycie łodygi stosunkowo gęsty kwiatostan typu dwustronny sierpik.
Kielich lejkowatego kształtu, złożony z 5 jednakowych, trójkątnych ząbków.
SIEDLISKO: Lasy liściaste, zarośla , głównie na zachodzie kraju i Pomorzu.
OKRES KWITNIENIA: Marzec - maj.
WYSOKOŚĆ: 20 - 30 cm
Roślina lecznicza.